نیازمند فاصله‌گذاری فیزیکی در شرایط کرونایی هستیم، نه فاصله‌گذاری اجتماعی؛ فاصله گذاری اجتماعی یک تمرین سلامت عمومی برای تشویق افراد است تا فاصله فیزیکی خود را در زمان شیوع بیماری از یکدیگر حفظ نمایند تا گسترش بیماری را کند نماید.
فاصله گذاری اجتماعی یک تمرین سلامت عمومی برای تشویق افراد است تا فاصله فیزیکی خود را در زمان شیوع بیماری از یکدیگر حفظ نمایند تا گسترش بیماری را کند نماید.
ما بایستی تلاش کنیم تا تعاملات اجتماعی بین مردم را کاهش دهیم تا در مدیریت و کنترل بیماری COVID-19 موفق عمل نماییم.
شکستن زنجیره انتقال به آگاه سازی از فواید ماندن افراد در منزل و البته اطلاع از مخاطرات محیط های خارج از خانه مرتبط بوده و تداوم این شرایط به تاب آوری ایشان بستگی مستقیم دارد.
بدون شك اين اقدامات موثر بار بيماري ويروسي اخير و فشار مضاعف به كاركنان عزيز حوزه سلامت شامل بهداشت و درمان را خواهد كاست.
از آنجا که اصولا فاصله اجتماعی به تفاوت میان گروه های اجتماعی در یک جامعه بر اساس برخی از مؤلفه‌های از پیش تعیین شده و قابل اندازه گیری اطلاق می‌گردد؛ پيشنهاد مي كنيم تا سازمان های متولی ملی و بین المللی از جمله سازمان بهداشت جهانی به جای اصطلاح فاصله گذاری اجتماعی (Social Distancing) از اصطلاح فاصله‌ی فیزیکی (Physical Distancing) استفاده نمایند که به نظر می رسد شفاف تر نیز جلوه می کند.
ما بايستي تا از لحاظ فيزيكي از همديگر فاصله بگيريم و اما اينك نيازمند همبستگی اجتماعي، همدلي و البته تقویت سرمايه اجتماعي و سلامت اجتماعی مان هستيم تا از اين گلوگاه مهم خودمراقبتي و دگرمراقبتی به نيكي عبور نماييم.
موجب مسرّت است که اینک فرهنگ دورکاری در سازمان های کشورمان روز به روز توسعه پیدا نموده و این مقوله در کنار بهره گیری از فناوری های آموزشی و هم چنین توسعه امکانات دولت الکترونیک از جمله فرصت های ایجاد شده توسط این بیماری محسوب می شوند.
این فاصله گذاری فيزيكي به طور ویژه برای خانم های باردار، افراد دارای بیماری مزمن و البته سالمندان اهمیت دوچندانی دارد و بایستی در صورت ایجاد علائم هشدار به مراکز بهداشتی-درمانی مراجعه نمایند.
دکتر نصیر دهقان
عضو مرکز تحقیقات طب پیشگیری و سلامت جمعیت دانشگاه علوم پزشکی ایران