بدخط بودن پزشکان مسئله‌ای است که شاید در ظاهر از اهیمیت چندانی برخوردار نباشد ولی ذکر این نکته ضروری است که  پزشکان بدخط روند درمان  را به میزان زیادی با اختلال مواجه می‌نمایند. در پاسخ به این سوال نیاز است که ابتدا یک دید کلی و جامعی داشته باشیم و تمامی افراد این حرفه را در نظر بگیریم. به احتمال زیاد درصد بسیار کمی از پزشکان هستند که به عمد نسخه‌های بدخطی می‌نویسند (به دلیل مختلف از جلمه متوجه نشدن دیگران از دستور دارویشان)ولی در غالب اوقات اوضاع اینگونه نیست. اگر روند کاری یک پزشک را در طول یک روز دنبال کرده باشید به احتمال زیاد خودتان به جواب خواهید رسید. اغلب پزشکان متخصص در ابتدای صبح در بخش و درمانگاه‌های بیمارستان مشغول به فعالیت ‌هستند و اگر عضو اعضای هیت علمی هم باشند کار آموزش به دانشجویان مشغله‌ی آن‌ها را چندین برابر می‌کند و بعد از آن هم اکثرا در مطب مشغول ویزیت بیماران هستند. با توجه به میزان کار و مشغله‌ای که یک پزشک دارد می‌توان این گونه استنباط کرد که این بدخطی ناشی از کمبود وقت و کار زیاد است. البته این اصلا توجیه خوبی برای بدخط بودن نیست مخصوصا وقتی خط بد یک نسخه می‌تواند تاثیرات مخربی بر روند درمان بیماران داشته باشد و تنها به این منظور توضیح دادیم که بدانیم در اکثر مواقع بدخط بودن پزشکان ناشی از مشغله کاری است.

برای بدخط بودن پزشکان چه راهکاری وجود دارد؟

زمانی که ما از خوش‌خط بودن صحبت می‌کنیم اصلا منظور خط زیبا و یا نستعلیق نیست بلکه تنها خوانا بودن مد نظر ماست. خطی که پرستار و یا داروخانه متوجه منظور ما به درستی شود و از اجرا دستورات نادرست اجتناب شود. همان‌طور که می‌دانیم امکان دارد با بدخط نوشتن یک دوز از دارو جان بیمار به خطر افتد. پس تلاش کنیم تا تنها خط خوانا داشته باشیم و این امر نیاز به آموزش خاصی ندارد بلکه با چند ثانیه بیشتر وقت گذاشتن در زمان نوشتن میسر خواهد گردید.