0 0
این صفحه جهت مبحث آداب پزشکی دانشجویان علوم پایه پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران ارائه شده است
فکر می کنید اگر به عنوان مشاور ریاست دانشگاه علوم پزشکی ایران انتخاب شوید، کدام راهکارها را برای افزایش سطح آموزش علوم پایه پزشکی پیشنهاد می دهید؟
نوع معیار حاکم بر نظام آموزشی متاسفانه از پایه مشکل دارد اما با توجه به داشتن این مسئولیت : 1. ایجاد نیاز در یادگیری مهارت های ارتباطی و مهارت های نرم 2. بیشتر بها دادن به مهارت های نرم (soft skills) دانش آموزان + اساتید 3. درگیر کردن دیگر دانشگاه های سطح کشور با این موضوع و برگزاری سمینارهایی با محتوا های هدفمند این موارد بالا خود به خود باعث میشود تا در بکارگیری و ایجاد خلاقیت در مهارت های سخت، بیشترین بازدهی را از دانش آموز و استاد بگیریم(با توجه به هدف و تخصص)
سلام .میخواهم توی این پیام بیشتر درباره مشکلاتی که خودم در این مدت داشتم بگم. قبل از اینکه بیام دانشگاه میدونستم باید خودمون دنبال خیلی چیزا بریم و نباید منتظر باشیم استاد همه چیز رو بگه ولی بعد از مدتی که در کلاس ها شرکت کردم دیدم شرکت کردن یا نکردن فرق زیادی نداره در آخر ما باید خودمون کلی وقت برای رفرنس خوندن بزاریم چون اکثر اساتید حتی برای امتحان خودشون هم مطالب کلاس رو کافی نمیدونن و برای آوردن نمره خوب حتما باید رفرنس بخونیم با توجه به کمبود وقت ، وقت برای یادگیری و مرور برای تثبیت نیست مخصوصا ورودی ما بیشتر مدت تحصیلمون تا الان مجازی بوده و فقط ۱۰ روز کلاس حضوری داشتیم اولش واقعا خود من نمیدونستم باید چیکار کنم و نحوه خوندن چجوری باشه بهتره اگه قبل ورود دانشجو ها به کلاس های درس، جلساتی گذاشته باشه تا امکان استفاده از نظرات سال بالایی ها و اساتید برای بهتر استفاده کردن زمان باشه خیلی بهتره تا اینکه ما با آزمون و خطا چند ماه رو از دست بدیم همون طور که بچه ها تو کلاس امروز گفتن اساتید به جای سیستم ترسوندن از امتحان تشویق کنن به کارهای پژوهشی تو زمینه همون درس در این زمینه پیشنهاد کردید تو کلاس های کمیته شرکت کنیم من این ترم شرکت کردم ولی واقعا وقت نمیکنم تمرین هاشون رو خوب انجام بدم باید بهتر برنامه ریزی کنم ولی اگه این فعالیت ها در راستای درس هایی که میخونیم و اساتید همون واحد بهمون کمک کنن خیلی بهتره. پیشنهاد آخرم هم ارائه واحد های عملی مخصوصا تو ایام کرونا با کیفیت بهتره. ممنونم که از وقتی که امشب گذاشتید 🙏🌸
بیشتر کردن کلاسهای عملی و حضور دانشجویان از ابتدا در بیمارستان
اگر به این جایگاه دست میافتم،اول از همه فکری برای کلاس های عملی درراین دوران کرونا میکردم و به جای ویدیوهای بی کیفیت فیلم برداری را حساب شده تر و‌دقیق تر به عهده ی اساتید میگذاشتم.علاوه بر ان از نظرات دانشجویان استفاده و به مشکلاتشان گوش میدادم و ارتباط نزدیک تری با انها برقرار میکردم .به نمایندگان اختیارات بیش تری میدادم تا دانشجوبان هم در مسایلی حق انتخاب داشته باشندو در نهایت امکانات دانشگاه را ارتقا میدادم و امور عملی دانشجویان را بیشتر میکردم تا تجربه های بیشتری داشته باشند و پزشکان باتجربه و با اعتماد به نفس بیش تری بشوند😊☺️
سلام وقت بخير من به عنوان مشاور رياست دانشگاه سعى مى كردم دو واحد فيزيوتراپى رو به كوريكولوم آموزشى اضافه بكنم چون عموما پزشكان به فيزيوتراپى تجويز مى كنند ولى واحد مشخصى به اين نام ندارند مورد بعدى اين كه جلسات مشاوره اى براى بچه هايى كه به بيمارستان رفته اند مى گذاشتم جهت بالا بردن روحيه آنها چون به هر حال روزانه مواردى از مرگ يا بيمارى هاى خطرناك رو مشاهده مى كنند در مورد بعدى شايد يك واحد آموزش تفكر نقادانه را كه استادانش هم از اساتيد واحد آداب پزشكى بودند انتخاب مى كردم و در واحد هاى علوم پايه مى گذاشتم و جز دروسى بود كه در كنكور علوم پايه نمى آمد و صرفا جنبه آموزشى داشت
با سلام خدمت شما استاد محترم: از انجا که اساتید نقش اساسی در زمینه علمی دانشجویان دارند،بهتر است که دانشگاه در انتخاب استاد زمان بیشتری صرف کند و فرد انتخابی خود را از تمامی جهات بررسی کند. به نظرم یکی از مسائل اذیت کننده برای اکثر دانشجویان،مسئله ترس از دست دادن نمره است که بهتر است اساتید دانشجوها را با داشتن نمره ى مثبت برای حضور فعال در کلاس ترغیب نکنند،بلكه بستری برای حضور حقیقی دانشجو فراهم کنند،براى مثال از دانشجوها بخواهند در اين جلسه،جاى خودشان مبحث روز را تدريس كنند و در انتها با انتقادى سازنده و آرام از عملكرد فرد،از او تشکر کرده و با جمع بندی نهایی كلاس را به پايان برسانند. موضوع دیگر داشتن ارتباط دوستانه تر با دانشجوست،که تاثیر بسیار بالایی در کاهش استرس دانشجو دارد.یک راهکار مفید برای این مسئله،از نظر بنده برگزاری جلساتی از کلاس ها در خارج از محیط دانشگاهی است. چون هرچقدر دانشجوى پزشكى با ارامش و اطمينان خاطر بالاترى دوران تحصيل خود را طى كند،با روحيه قوى تر و اعتماد به نفس بيشتر كه لازمه شغل آن هاست وارد مرحله كارى خود خواهد شد. با تشكر فراوان از مبحث مفيدتان ساناز نعمتى
سلام آقای دکتر.راستش به‌طور کلی من فکر میکنم اگر بشه آموزش رو به سمت اکتیوتر شدن نسبت به پسیو بودن برد باعث یادگیری عمیق‌تر و خلاقیت بیشتر میشه.برای مثال الان همه آموزشها دربستر مجازی اتفاق میفته.ما متوجهیم که اساتید تمام تلاششون رو میکنن تا پروسه یادگیری ما تکمیل بشه اما صرف متکلم وحده بودن انگیزه کافی برای شرکت دانشجو و تمرکز کافی در کلاسها رو نمیده.به علاوه اینکه تمامی اساتید ما تجارب خیلی زیادی دارن مسلما گاها یک سری صحبتها از تجربیاتشون یا صحبت کردن از رودمپ برای ما خیلی میتونه جذاب و راهگشا باشه.الان بیشتر آموزش تمرکزش روی رقابته و در رقابت افراد ایده‌آل گرا اکثرا آسیب میبینن درحالی که در یک محیط با محوریت خلاقیت و قدری با فاصله نسبت به یک جواب قالبی در یک محیط قالبی میتونن شکوفا بشن.ای کاش اساتید ارتباط صمیمانه‌تری با ما برقرار کنن. و یک چیز دیگه که الان واقعا برای من که تازه دارم الفبای تحقیق رو یاد میگیرم مسئله است اینه که دانشگاه بستری رو فراهم کنه که ما بتونیم فیلد موردعلاقمون رو زودتر پیدا کنیم و بتونیم در اون زمینه به تحقیق بپردازیم. در آخر هم باید تشکر کنم امروز برای من ایده‌های جدیدی همراه داشت باعث بازاندیشی یک سری تفکراتم شد و خب درقدم اول جز پرورش تفکر شخص خودمون چیزی نمیتونه تاثیرگذارتر باشه برای یک آینده روشنتر. ممنونم ازتون
به نظر من باید سیستم تنبیهی با تشویقی جایگزین به جای تهدید کردن با امتحانات بچه ها رو ترغیب کنن به انجام پروژه های تحقیقاتی گروهی و رقابت رو با همکاری جایگزین کنن تا اضطراب کمتر بشه و این طرز فکر کمالگرایانه از بین بره. واقعا ***ی که میاد تو این رشته خودش باید هدفش یاد گیری این مطالب باشه استاد هم باید سعی کنه با نحوه ی برخوردش دانشجویان رو علاقه مند کنه به مطالب نه با ترسوندنشون متنفر.
حجم مطالب راکمتر کرده یا مطالب مهم در الویت قرار گیرند و از تزریق مطالب اضافی و بعضا بی کاربرد به دانشجو جلوگیری میکنم و از شیوه ی نوین تری در آموزش همچون استفاده از فیلم های آموزشی ، ساخت تیم های دانشجویی برای تحقیق و کنفرانس به منظور یادگیری فعال استفاده می کنم.
میشه برای یه مبحث درسی ازتون بپرسم
ارائه ی کاربردی تر تدریس ها به خصوص در دوران علوم پایه
با سلام اموزش دانشگاه نیاز به تغییرات دارد سیستم امتحانی باید تغییر کند امتحانات از پیش تعیین شده توسط اموزش بسیار نا مناسب هست ما سیستمی رو تجربه کردیم که در اون می توانستیم تاریخ امتحاناتمون رو مثلا از بین 3 یا 4 تاریخی که توسط دانشگاه ارایه می شد انتخاب کنیم که مثلا درسی که در ان مشکل داریم یا برایمان سخت تر هست وقت بیشتری برای خواندنش با برنامه ریزی خودمان بگذاریم. همچنین که امکان امتحان دادن هر درس در یک ترم 2 یا 3 بار باشد که اگر دانشجو امتحان اول را به هر دلیلی پاس نکرد فرصت دیگری هم در همان ترم داشته باشد این سیستمی بود که ما در کشور مجارستان امتحان کردیم و جواب خوبی میداد. با تشکر از اینکه صدای ما در دانشگاه هستید
ارزشیابی اساتید دانشگاه با معیار اینکه این دانشجو چقدر مفاهیم مربوط به درس رو درک کرده؟ و به این صورت که:از دانشجو درخواست بشه که به صورت مصاحبه وار مفاهیم اصلی درس رو بیان کنه نه یک سری جزئیاتی که اصلا تو خاطر نمی ماند و غربالگری اساتید به صورت بازخورد از یافته های دانشجو استفاده از اساتید جوان و به روز برای آموزش مفاهیم به خصوص مفاهیم تخصصی!
)بهتر است برای تعامل اجتماعی و شناخت افراد در محیط هایی که با توجه به رشته قرار است در آینده با اونها در ارتباط باشه فعالیت های بیشتری در دوره ی آموزشی انجام بشه... مثلا برای انجام تکالیف به جای خود فرد به صورت تنها.. از گروه های چند نفره استفاده بشه..تا بحث و نقد بشه ..و سوال های بیشتری از سمت دانشجو های مختلف مطرح بشه و این باعث گسترش دیدگاه فرد میشود..و همچینن برای ارائه ی یک تکلیف به صورت گروهی افراد یاد میگیرند که چطور با هم‌کنار بیایند و فرهنگ و تفکر همدیگر رو بپذیرند و به یک نتیجه ی کلی مورد قبول یک جمع برسند. )به نظرم از درس های آماری باید بیشتر استفاده بشود..که دیدگاه رو از روی صرفا یک بیمار و یک شهر بردارد و به کل کشور و جهان بپردازد..که دانشجو بتواند نتایج و تاثیرات هر شرایطی رو از بالا و دیدگاه وسیع ببیند... این امکان آینده نگری بهتری رو هم به دانشجو میدهد..که خطرات احتمالی را پیش بینی کند و بتواند از آمار های گذشته برای بهبود آینده استفاده کند.. )استفاده از اینترنت و اطلاعات جدید و آپدیت بودن اساتید و دانشجو از لزومات است. که متاسفانه در کشور ما کمتر به ان اهمیت داده میشه.. و به دلیل شرایطی مثل فیلتر بودن نمی توان با بازده بالا از آن استفاده کرد.
به نظرم آموزش باید طوری باشد که نیاز به خلاقیت و تفکر و پژوهش داشته باشد،نه صرفا حفظ کردن یه سری مطالب و پاس شدن
۱- افزایش استفاده از روش های نوین آموزش از جمله آموزش از طریق گروه های کوچک ، problem oriented, community oriented و غیره ۲- تغییر در روش های ارزیابی دانشجویان از جمله استفاده از مصاحبه، ارزشیابی مستمر در طول ترم ، بکارگیری بیشتر سوالات تشریحی، و سوالات تحلیلی ۳- اولویت دادن به مهارت های عملی و کار گروهی در فرایند آموزش و تاکید بر آموزش عملی و همچنین استفاده از اینتر نت و فیلم های آموزشی در آموزش سرپایی و عملی ۴- دخالت دادن نمرات مستمر دانشگاهی در نمره امتحانات جامع ۵- ارتقا تجهیزات آموزشی - پژوهشی در گرو ه های آموزشی ۶- برچیدن نظام جزوه خوانی و جایگزین آن با نظام ت***ت خوانی
اگر من مشاور ریاست دانشگاه بودم سعی میکردم درباره جدیدترین متد های اموزشی دانشگاه های برتر دنیا تحقیق کنم و اون ها رو به ریاست دانشگاه پیشنهاد بدم .هم چنین سعی میکردم در زمینه واحد های عملی پیشنهاد بدم که امکانات دانشگاه در این زمینه ارتقا پیدا کنه و بودجه ی بیشتری صرف این مسئله بشه
در پاسخ به سوال مطرح شده باید بگویم سیستم آموزشی ما نیازمند بروزسانی در زمینه آموزشی و به کارگیری تفکر خلاقانه در راه اندازی کلاس های آموزشی و عملی است، رویکرد مشارکتی و عملگرایانه در تمامی درس ها حتی آنهایی که با عنوان درس عمومی مطرح می شوند می تواند راهکار مناسبی باشد.
سلام..بنده در کلاس واتساپ حاضر بودم
کلاس های verbal and nonverbal
تمامی حقوق مادی و معنوی این وب سایت برای هنر درمان محفوظ می باشد شرکت طراحی سایت