تن و لحن صدا در زمان صحبت

مورد اول در خصوص تن و لحن صحبت می باشد. یک جمله را می توان با لحن های متفاوتی بیان نمود و به دنبال آن برداشت های متفاوتی را از آن استنباط نمود. به عنوان مثال می توان جمله زیر را با لحن های متفاوت به بیمار گفت

“لطفا سکوت را رعایت کنید”

مطمعنا اگر این جمله با لحنی صمیمی بیان گردد احتمال موافقت و پیروی بیمار به میزان زیادی افزایش پیدا می نماید. ولی اگر همراه با خشونت و عصبانیت بیان گردد مطمعنا با وجود محتوای یکسان نتایج کاملا متفاوتی نسبت به مثال قبلی خواهد داشت. بنابراین تلاش نماییم تا در گفتار خود همواره به لحن دقت ویژه ای داشته باشم.

کلماتی که به کار مى روند(از مهم ترین فاکتورهای موثر در ارتباط با بیمار)

دقت نمودن به محتوا نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به این منظور که ما باید کلماتی که به کار می بریم را به دقت بررسی کنیم و سپس بیان نماییم. و مطمعنا محتوای کلام و کلامات گفته شده فاکتور موثری در انتقال پیام به حساب خواهد آمد.

توجه کافی و با دقت گوش سپردن به گفته های طرف مقابل

پیشنهاد می کنم در این خصوص به فایل های صوتی که در خصوص گوش کردن فعالانه به بیماران تهیه شده است مراجعه نمایید.

حرکات دست و صورت

ارتباط غیر کلامی نیز یکی دیگر از فاکتور های دخیل می باشد که توصیه می شود به این قسمت از ارتباطات نیز توجه لازم داشته باشیم.

تمیز و مرتب بودن نوشته ای که راجع به بیمار خواهیم داشت ( شرح حال ، نسخه و…. )

موارد بیان شده از جمله فاکتورهای موثر در ارتباط با بیمار به شمار می آیند.