در برابر قصورات همکاران در تیم درمان چه کاری انجام دهیم؟

مطمئنا هیچ انسانی بدون نقص نیست و اعضای تیم درمان نیز مانند سایر افراد ممکن است اشتباه کنند. بنابراین این امری غیر ممکن است که یک فرد در طول دوران فعالیت خود در مراکز درمانی اشتباهی نداشته باشد. پس لازم می باشد تا ابتدا تصوری صحیح نسبت به خطاها و اشتباهات خود به دست اوریم. زیرا عده ای تصور می کنند که یک پزشک خوب یا یک پرستار خوب و یا … فردی هست که هیچ گونه خطایی نداشته باشد در حالی که حقیقت این گونه نیست. البته مطمعنا هر چه میزان اشتباهات اعضای تیم درمان کمتر باشد بیماران اعتماد بیشتری نسبت به آن ها خواهند داشت اما این به معنی بدون خطا بودن افراد نیست.

در این مقاله در خصوص اشتباهات همکاران در تیم درمان اشاره داریم و  محوریت صحبت ما این است که چگونه این اشتباهات را به آن ها گوشزد نماییم.

بدگویی از همکاران چه نتیجه ای به دنبال خواهد داشت؟

عده ای تصور می نمایند که با این کار می توانند اعتماد بیماران و مردم را نسبت به آن فرد و یا آن جایگاه شغلی کاهش دهند. به عنوان مثال پزشکی را در نظر بگیرید که پس از آگاهی از تشخیص و درمان پزشک قبلی شروع به اعتراض از تصمیمات وی می نماید و به گونه ای گفت و گوی خود را با بیمار پیش می برد که بیمار تصمیم بگیرد از پزشک قبلی شکایت کند. پزشک دوم در ذهن خود فکر می کند که با این کار می تواند اعتبار پزشک اولی را خدشه دار نماید و خود به عنوان پزشک نمونه در بین مردم آن شهر شناخته شود. این نحوه نگرش به موضوع،کاملا ابتدایی می باشد و حقیقت امر اصلا اینگونه نیست. زیرا آن بیمار پس از رفتار پزشک دوم نه تنها اعتماد خود را به پزشک اول از دست خواهد داد بلکه به کل پزشکان و حتی به کل جامعه درمان

اعتماد نخواهد داشت. بنابراین رفتار آن پزشک کل جامعه پزشکی و سیستم درمان را زیر سوال می برد این موضوع در رابطه با پزشک و پرستار نیز قابل تامل است. ممکن است یک پرستار از روی خیر خواهی و یا حتی با هدف تخریب پزشک،شروع به ترغیب بیمار به شکایت از پزشک نماید که این موضوع نیز مانند مورد قبل می باشد و آن پرستار با این کار خود نه تنها اعتماد بیمار را نسبت به پزشک کاهش داده است بلکه بیمار نسبت به کل جامعه درمان بدبین گردیده است.

منطقی ترین رفتار در خصوص قصورات همکاران در تیم درمان کدام است؟

متاسفانه یکی از روشهایی که در رابطه با قصورات همکاران شایع است بیان اشتباهات و  قصورات همکاران به شیوه های غیر اخلاقی می باشد به این صورت که اگر خطایی از آنها سرزده باشد در حضور دیگران و به شیوه ای که دیگران (مخصوصا بیمار و همراه بیمار) به این امر پی ببرند،به همکار اطلاع داده می شود.

بنابراین این موضوع را در دو حیطه بررسی می نماییم

۱)در بیمارستان ها

۲)مطب(ویژه پزشکان)

در بیمارستان ها (و یا مراکزی که چند قشر تیم درمان در آن مشغول به فعالیت هستند)

اگر در بیمارستان مشغول به کار هستیم و متوجه شدیم که یکی از اعضای تیم درمان خطایی صورت داده است در این گونه مواقع ابتدا بررسی نماییم که آیا آن فرد به اشتباه خود پی برده است یا خیر و آیا تمایل به اصلاح آن رفتار خاص را دارد یا خیر؟

به عنوان مثال یک کارآموز پرستاری را در نظر بگیرید که فشار بیماران را به صورت تخمینی و بر اساس فرضیات خود یادداشت می نماید و وی به صورت مسقیم فشار بیماران را نمی گیرد. با توجه به این که وی قصد اصلاح رفتار خود را ندارد تذکر این موضوع به شیوه صحیح ضروری به نظر می رسد. منظور از شیوه صحیح چیست؟

در غالب اوقات تذکر به شیوه مستقیم از حیطه ی اختیارات ما خارج می باشد و نیاز است که این رفتار را از طریق سلسله مراتب قانونی که در قوانین بیمارستان وجود دارد انجام دهیم. اما می توان با ایجاد یک رابطه محترمانه این موضوع را مطرح ساخت اما در زمان بیان این مسئله به چه نکاتی باید توجه داشت

۱)بیان موضوع به صورت خصوصی

۲)ایجاد حس همدلی و اینکه برای هر فردی امکان خطا وجود دارد

۳) ذکر دلیل برای صحبت های خود

در مطب(ویژه پزشکان)

مثالی که توضیح داده شد را به خاطر بیاورید. اگر تصور کنیم که پزشک اول تشخیص و درمان اشتباهی داشته است مطرح ساختن و دامن زدن به این موضوع،زمان را به عقب برنخواهد گرداند. بنابراین شاید منطقی ترین شیوه این باشد که  پزشک دوم با توجه به شرایط موجود و حال کنونی بیمار شروع به درمان بیمار نماید. البته ذکر این نکته نیز ضروری است که اولویت ما همواره سلامتی بیماران است و اگر زمانی احساس کردیم که بیان مطلبی به ارتقا سلامت بیمار کمک می کند بیان آن لازم به نظر می رسد

بنابراین می توان اینگونه بیان نمود که:

بی اعتماد سازی بیماران نسبت به یک فرد از اعضای تیم درمان مطمئنا تنها به آن شخص ختم نمی شود بلکه در دراز مدت کل تیم درمان و کل سیستم درمان در نظر آن بیمار و همچنین سایر مردم زیر سوال می رود.

خب یعنی به بیمار دورغ بگوییم؟!

به احتمال زیاد شما نیز متوجه شده اید که در مورد قصورات همکاران خود،اصلا قرار نیست به بیمار دروغ بگوییم بلکه هدف اصلی ما

تمرکز بر بهبود شرایط بیمار است

و هر اقدامی را در این زمینه انجام می دهیم. و مسلما بیان اشتباهات گذشته تاثیری در بهبود بیمار نخواهد داشت و در حال حاضر نیز بیمار به شیوه صحیح تحت درمان قرار گرفته است