موضوع:داروهای اعصاب

گروه درمانی :  فتوتیازین

مصرف در حاملگی : گروه C

اشکال دارویی :                                                

Inj : 50 mg/2ml

Tab : 25, 100 mg

راه تجویز  : PO/ IV / IM

IM : تزریق عمیق در توده عضلانی PO : با یک لیوان پر از آب یا شیر برای کاهش علایم GI  IV : هر یک میلی گرم از دارو را با یک میلی لیتر N/S رقیق نمایید .هر یک میلی گرم یا کمتر دارو را در طی 2 دقیقه یا بیشتر تزریق نمایید می توان با 1000 – 500 میلی لیتر N/s دارو را رقیق کرد .

اندیکاسیون ها ، راه مصرف و دوزاژ :

1.      اختلالات سایکوتیک : بیماران بستری (مانیای حاد )

بالغین : روزانه 30-70mg از راه خوراکی ، منقسم در 2 تا 4 دوز تجویز می شود ، در صورت نیاز می توان دوز دارو را هفته ای دو بار و هر بار 20-5-mg تا زمان کنترل علائم افزایش داد . اغلب بیماران به دوز 200mg در روز جواب می دهند ، و لی گاهی تا 800mg در روز نیز ممکن است مورد نیاز باشد .

کودکان : 0.25mg/kg  از راه خوراکی ، هر 4 تا 6 ساعت یا 0.25mg از راه عضلانی هر 6 تا 8 ساعت تجویز می شود .حداکثر دوزاژ در کودکان کوچکتر از 5 سال 40mg در روز و در کودکان سنین 5 تا 12 سال 75mg در روز است .

2.      درمان سریع سایکوز در بیماران آژیته

بالغین : 25mg از راه عضلانی تزریق می شود ، و در صورت نیاز می توان یک ساعت بعد 20-50mg از راه عضلانی تزریق نمود . دوز دارو را می توان بتدریج و در خلال چند روز افزایش داد . حداکثر دوزاژ 400mg  هر 4 تا 6 ساعت است .

3.      تهوع و استفراغ

بالغین : 10-25mg از راه خوراکی یا عضلانی هر 4 تا 6 ساعت در صورت نیاز تجویز می شود .

4.      سکسکه مقاوم

بالغین : 25-50mg از راه خوراکی یا عضلانی ، 3 یا 4 بار در روز تجویز می شود .

5.      سندرم قطع مصرف الکل خفیف ، پورفیزی حاد متناوب ، تتانوس

بالغین : 25-50mg از راه عضلانی ، 3 یا 4 بار در روز تجویز می شود .

کنترااندیکاسیون ها و موارد مصرف :

حساسیت مفرط به دارو ، دپرسیون  CNS،دپرسیون مغز استخوان ،آسیب ساب کورتیکال ،کما

تداخلات دارویی:

- به دنبال مصرف با داروهای ضدفشار خون هیپوتانسیون ناشی از مصرف کلروپرومازین تشدید می گردد .

- اثرات تضیف کننده دارو بر سیستم اعصاب مرکزی به دنبال مصرف الکل ، آنتی هیستامین ها ، مخدرها ، آرامبخش ، خواب آورها یا بیهوش کننده های عمومی تشدید میگردد .

- مصرف همزمان فنوباربیتال اثرات درمانی این دارو کاهش می دهد .

- مصرف سایمتدین به صورت همزمان باعث تشدید سمیت این دارو می شود .

واکنش های ناخواسته و عوارض جانبی :

1. هیپوتانسیون ارتوستاتیک ، تاکیکاردی ، دیس ریتمی ، تغییرات ECG ، افزایش درد آنژینی
2. خشکی دهان ، یبوست ، تهوع ، استفراغ ، بی اشتهایی ، اسهال
3. احتباس ادرار ، ژینکوماستی ، هیپرمنوره
4. حساسیت به نور ، افزایش اشتها با افزایش وزن
5. درماتیت تماسی ، نکروز عضلانی در محل تزریق عضلانی
6. سندرم نورولپتیک بدخیم ، نارسایی ریوی کشنده ، تشنج ، تشدید علائم سایکوتیک ، اکستراپیرامیدال
7. اگرانولوسیتوز، آنمی آپلاستیک ، ترومبوسیتوپنی

 توجهات پرستاری :

1. I/O کنترل شود.
2. وضعیت منتال ، اختلالات خواب گزارش کنید .
3. Bp در وضعیت های مختلف و افت آنرا گزارش کنید.
4. در صورت احتباس ادراری لمس مثانه را انجام دهید .
5. آزمایشات CBC , U.A ، تست های کبدی و ECG قبل و به صورت متناوب در خلال درمان انجام شود .

آموزش بیمار :

1. بروز علائم اکستراپیرامیدال را به بیمار گوشزد نماید .
2. جهت کاهش اختمال بروز هیپوتانسیون وضعیتی لازم است بیمار از تغییر وضعیت ناگهانی پرهیز نماید .

مصرف این دارو باعث خواب آلودگی می گردد ، تا مشخص نشدن اثرات دارو از رانندگی و سایر امور نیازمند هشیاری پرهیز نماید